
Bevrijdingsdag – 5 mei – komt er weer aan.
Een dag voor velen om nooit te vergeten – om in ere te houden – zeker nu in deze crisistijd!
Voor mijn ouders en mij heeft bevrijding een andere betekenis. Helaas hebben mijn ouders nooit bevrijding gekend, de pijnen zaten/zitten te diep en goede hulp was er niet. Zelf ken ik bevrijding van mijn emotionele erfenis, te maken met o.a. het vreselijke oorlogsverleden van mijn (groot)ouders…
Toen ik terugkwam uit Zuid-Afrika, waar ik een tijd had gewoond en gewerkt met de lokale bevolking, moest ik weer helemaal opnieuw beginnen; huis vinden – inkomsten creëren – PT baan zoeken & praktijk opnieuw opstarten.
Ik was bijna 54 jaar! Zeker niet makkelijk en al helemaal niet op deze leeftijd, maar ik pakte mijn verantwoordelijkheden op. Inmiddels had ik m.i. voldoende levenservaringen opgebouwd en voelde dat het eerst de tijd was om mijn boek te schrijven. Het schrijven van dit autobiografische boek “Alles begint met DE EMOTIONELE ERFENIS van onze (voor)ouders, heeft het laatste stukje bevrijding in mijzelf opgeleverd. Dit, aangezien de (onverklaarbare) donkere wolk die jarenlang boven mijn hoofd hing, mede ten gevolge van mijn emotionele erfenis, nu is ‘verdwenen’. Hier bedoel ik mee dat ik van mijn open wonden littekens heb gemaakt en ik ze niet meer de overhand laat krijgen in mijn leven. In het kort is een emotionele erfenis, wat je naast fysieke kenmerken, erft van jouw (voor)ouders, zoals hun onverwerkte trauma ‘s en pijnen, die van generatie op generatie kan worden doorgegeven