Vrijheid is niet voor bange mensen

Hoe toepasselijk zijn deze zinnen uit mijn moeders dagboek van 2005 en (zoals ik het zie) vooral voor dit jaar 2020! Wanneer je bang bent en je angst voelt, is vaak een eerste menselijke reactie bv om te vluchten – te vechten – of te…

Hoe toepasselijk zijn deze zinnen uit mijn moeders dagboek van 2005 en (zoals ik het zie) vooral voor dit jaar 2020!
Wanneer je bang bent en je angst voelt, is vaak een eerste menselijke reactie bv om te vluchten – te vechten – of te verlammen. Dit zijn allemaal overlevingsmechanismen, aangeleerd (vaak onbewust) gedrag en meestal in je kindertijd. Destijds had dit als doel om jou te helpen bij pijnlijke situaties en kon je niet anders dan deze keuze maken. Maar als je deze angsten niet verwerkt, kunnen deze je nog steeds hinderen in je volwassen leven. Je wordt dan getriggerd zodra er een vervelende situatie plaatsvindt in je leven, zoals bv de huidige crisis en je angst voelt. Je gaat weer reageren zoals het kind wat je destijds was, vanuit het overlevingsmechanisme wat jij jezelf had aangeleerd. Je gaat dan vluchten, verlammen of vechten (of anders). Je komt niet verder in je leven en een depressie ligt op de loer! Vaak gaat angst ook gepaard met wantrouwen.

Dit is wat ik als hooggevoelige veel om mij heen voel; angst en wantrouwen, vooral in de supermarkt. Dus plekken waar nog veel mensen zijn, maar wat ik ook lees, hoor en zie in de media! De media volg ik dus nu zo weinig mogelijk om goed bij mijzelf te kunnen blijven.

Het is belangrijk dat je nagaat voor jezelf of de angst die je voelt, reële angst is en zo ja, of je er wat aan kunt doen. Dit ‘doen’ kan van alles zijn en is voor iedereen anders. Belangrijk is iig dat je jouw angst onder ogen ziet en doorvoelt, zodat de lading eraf gaat en uiteindelijk verdwijnt en je leven daardoor lichter en makkelijker aanvoelt. Wanneer het geen reële angst is, kun je het relativeren en gaan loslaten, je laat je leven hier niet door beïnvloeden! Je gaat weer mee met de flow van het leven en voelt je ontspannen en in je kracht. En leeft je leven vanuit jóuw waarden en normen en niet die van een ander(en).

Zelf voelde ik vanaf dag 1 van deze wereldcrisis dat er meer aan de hand is en speelt in de wereld. Ik had en heb geen angst voor het virus, heb hier mijn eigen gedachten over, maar had soms wel last van enorme boosheid om de onrechtvaardigheid die m.i. gaande is in de wereld en angst voor de toekomst; “Ga ik het wel redden”? Toen het mij ging belemmeren, merkte ik dat ik deels in mijn kind-pijn zat en nog deels een stuk emotionele erfenis. Hierdoor kon als direct gevolg enorme onzekerheid mij soms parten spelen. De boosheid en onzekerheid is een kind-pijn van mij en echt heel vervelend wanneer dit oude litteken weer zo diep wordt aangeraakt. Het restant van mijn onverwerkte emotionele erfenis en wat nog in mijn systeem zat, was angst voor ‘alles kwijtraken’ (emotioneel en fysiek). Wie mijn achtergrond kent, weet dat zowel de familie van mijn moeder als mijn vader, alle bezittingen kwijtraakten na WOII. Het waren beide welgestelde families maar moesten ineens gaan bedelen. Dit heb ik emotioneel geërfd van mijn (voor)ouders, draag ik in mij mee, dus zodra ik in een situatie kom t.m.m. rechtvaardigheid en geldkwesties, raakt het mij intens en is het voor mij dubbel zo zwaar om dit op te lossen. Nu heb ik inmiddels al lang geleden geleerd om alle (overtollige) materie los te laten en zoveel mogelijk in het hart neer te dalen en vanuit hier te handelen. Toch zaten er bij mijn angsten in het heden en tmm mijn angst voor de toekomst, nog een schaamtegevoel, een gevoel van vernedering. Daarnaast ontwikkelde ik vreemde fysieke pijnen terwijl ik zelden ziek ben.

Doordat ik hier met liefde naar kon kijken en mij bewust werd van mijn gedrag, gevoel en handelingen, kon ik er wat aan doen. Als volwassene heb je namelijk telkens weer deze keuze, maar ook de verantwoordelijkheid om zelf de regie van jouw leven in handen te nemen en er het beste van te maken. Dat kan niemand anders voor jou doen, alleen jijzelf.
Ik wist dat angst de slechtste raadgever is. Dus mijn manier om van die angst met haar gevolgen af te komen, was door mij eerst bewust te worden van mijn gedrag, gevoel en manier van handelen. In het kort. Mijn gevoel; angst voor de toekomst, mij eenzaam voelen in mijn gedachten over wat er allemaal gebeurt in de wereld en in mijzelf, mijn onzekerheid. Mijn gedrag; de strijdster in mij die probeerde te vechten tegen alle regels en in mijn ogen onrechtvaardigheid. Mijn manier van handelen; vanuit boosheid en soms terugtrekken. 

Daarna de angst te (door)voelen zonder oordeel en vanuit een volwassen blik en liefde voor mijzelf, het leven in vertrouwen verder te laten ontstaan. Ook deelde ik mijn gevoelens met anderen wat verhelderend werkte. En kon ik kracht putten uit de wijze in mij. Zij stond/staat lijnrecht tegenover de angstige. Zij weet dat er een hoger plan dient en vechten geen zin heeft (dit betekent niet alles accepteren). Ook weet de wijze in mij dat naar binnengaan wijs is, om hier te ontdekken wat hetgeen er allemaal gebeurt in de wereld, MIJ te zeggen heeft. Immers, wens je de wereld te veranderen, begin dan bij en in jezelf. 

Ghandi: “Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien”

Mijn fysieke pijnen zorgden ervoor 
dat ik verplichte rust moest pakken
En zo ging ik naar binnen
Heb een paar terugkerende patronen onder de loep genomen
delen van mij die mijn verdere groei in de weg stonden
Did some soul searching

Als karmadrager van de familie
had ik nog familiekarma op te lossen

niet alleen voor mijzelf,
maar ook voor overige familieleden
Heb vanuit liefde naar mijzelf gekeken
en ipv vechten tegen, 
ging ik weer staan voor mijzelf
Eerst in de stilte en rust
en daarna in omgang met anderen
Met mijn gebeden, reiki en mantra’s
haal ik telkens mijn (innerlijke) macht terug
Nu mag ik weer opNieuw beginnen
Dichterbij mijzelf dan ooit
Sommige samenwerkingen zijn gestopt en vriendschappen beëindigd
die klaar waren om losgelaten te worden
Hierdoor ontstond ruimte
waardoor ik prachtige nieuwe zielen heb ontmoet
en mensen uit het verleden weer in mijn leven kwamen
Mijn band met mijn kinderen is in liefde verankerd

En mijn hart zingt weer….
Dat is wat m.n. de crisis van dit jaar mij heeft gebracht
En zo ga ik verder met mensen begeleiden
door (er) te zijn

In werkelijkheid begeleiden we allemaal anderen
door bewust/onbewust de ander te spiegelen 
door gewoon jezelf te zijn
Ook jij kunt een zaadje van liefde en licht brengen 
in het leven van een ander(en)
het maakt niet uit hoe groot of hoe klein
weet dat ALLES goed is
en bijdraagt aan een nieuwe wereld

Laten wij het zaadje zijn van liefde 
Laten wij het zaadje zijn van licht
En zo op onze eigen manier bijdragen aan het veroveren
van koude bange harten 

en het creëren van meer liefde in deze wereld
Laten wij ons eigen geluksplek creëren
waar we ons kunnen terugtrekken wanneer de ziel daarom vraagt
Laten we elkaar alsjeblieft waarderen en respecteren
en in de ogen blijven kijken
zodat we de taal van de ziel blijven spreken

In Liefde & Licht,

Monique ❤️